Senny dzień.

Galicja jest zalewana deszczem. Siedzę w domu, mieszkam w bloku na 10 piętrze więc powódź mi nie grozi ale to co się dzieje za oknem nawet dla mnie jest uciążliwe. Kawa raz nie pomaga. Kawa dwa i też nic.

Przyszła rehabilitantka i mówi, że dziś wyglądam tak jak wczoraj czyli jak zbity pies. Naturalnym jest, że o takie samopoczucie należy obwiniać pogodę ale ja nie lubię takiego stawiania sprawy. To trochę tak, że są winni inni, nie ja, a prawda jest prozaiczna. Po pierwsze starość:) Nie ma co szukać innego wytłumaczenia, usprawiedliwiać oczywiste.

Przed ćwiczeniami zawsze mam pomiar ciśnienia. Dziś na starcie miałem 118/76. Niby normalne ale ziewałem non stop. Poćwiczyłem przy drabinkach. Przy okazji ćwiczeń cała obręcz barkowa została naciągnięta. Gdy już drabinki mnie zmęczyły to byłem ciągany i rozciągany na łóżku. Na deser zafundowała mi wypychanie bioder ku górze. Taki mostek ale w moim wypadku to wersja mini. Ponoć dziś mi szło nieźle.

Po ćwiczeniach znów pomiar ciśnienia. Mimo, że byłem zmęczony to ciśnienie po rehabilitacji mam zawsze o 10 wyższe. To taka norma u mnie. Wg rehabilitantki oznacza to, że mam dobrą kondycję. Gdyby było ze mną gorzej to po ćwiczeniach miałbym znacznie wyższe ciśnienie. To miłe tylko ciekawe gdzie ja tę kondycję wyrobiłem?:)

Po "ciężkim" tygodniu pracy należy mi się relaks. W ten piątkowy wieczór do szklaneczki wlałem whisky, cole i lód. Tak à propos to muszę kupić kamienie do whisky zamiast lodu. Mają jedną zaletę w porównaniu do lodu. Nie rozcieńczają :) :) :) Hahahaha....

Juto znów jadę na Wolę Batorską. Sławka i Grażyna wracają w niedzielę do stolicy więc chciałem je pożegnać. Mógłbym zadzwonić ale to nie to samo. Prócz tego nie mam nic innego do roboty. Trzeb ruszyć...